(الْ) takısı hakkında verilen neredeyse ilk ve tek bilgi, İngilizce’deki “The” gibi olduğudur.
Fakat 16 çeşit kullanımı olup en önemlilerinden birisi, kelimeye yeni bir anlam katmasıdır. Buna Kur’andan “Kuran ile El-Kur’an” örneğini verebilirim. İlgili ayetleri inceleyelim;
İsra-78:”… وَقُرْاٰنَ الْفَجْرِۜ اِنَّ قُرْاٰنَ الْفَجْرِ …”
“….Fecr(güneş ışınları) kümeleşirken de namaz kıl. Fecr(güneş ışınları) kümeleşmesi (gözle) görülendir.”
Zümer-28: “……قُرْاٰنًاعَرَبِيًّا ”
“Eğriliği/tutarsızlığı olmayan açık (ayetler) kümesidir. Umulur ki sakınırlar.”
İsra-106: “ ……….وَقُرْاٰنًافَرَقْنَاهُ”
“Onu insanlara ağır ağır okuman için kümelere ayırdık ve birbiri ardınca indirdik.”
Kelimenin meşhur manası okunan, okunuştur. Kelimenin kök itibariyle diğer manası ise “küme, kümeleşme” dir.
Burada dikkat edilmesi gereken husus; “kuran” kelimesinin الْ (el takısı) almamış olmasıdır.
Buna rağmen bir çok mealde; bu indirilmiş olan ve vahiy içeren “Kur’an” olarak çevrilmiştir. Oysa;
“Kuran el fecri”; güneşin ilk aydınlığı ile güneşin doğması arasında kümeleşen şafak ışıkları yani alacakaranlık;
“Kuranen arabiyyen”; Arapça (ayetler) kümeleri,
“Vekuranen feraknahu”; kümelere ayırmak anlamındadır.
Zümer-27: ” …هٰذَا الْقُرْاٰنِ…”
“Ant olsun ki bu Kur’anda insanlar için her konudan örnekler verdik. Umulur ki böylece öğüt alırlar.”
Bakara-185: “….اُنْزِلَ ف۪يهِ الْقُرْاٰنُ… “
“…..Kur’an ramazan ayında indirilmiştir…..”
Fakat yukardaki ayetlerde yazılış aynı olmasına rağmen kuran kelimesinin önüne konan الْ (el takısı) ile anlam farklılaşır.
الْ (el takısı), kelimenin isim olduğunu belirtir. Yani bu ayet için kuran kelimenin mastarlıktan isme dönüştüğünü bildirir.
Ve üstelik bu ismin, herkes tarafından bilinen, tanınan ve tarife bile gerek bırakmayan bir tanıma dönüşmüş olduğunu ilan eder.
Özetle; الْ (el takısı) almış kelime ve işaret ettiği anlam bu örnekte tamamen farklılaşmıştır.
Bu durumda El-Kuran; Muhammed nebiye indirilen vahiylerin tümüdür. Artık okuma, okunuş veya küme anlamlarını kaybetmiştir.