Diyanetin mealine göre şeytanın Ademi kandırmak için kullandığı 2 vesvese;
Araf-20: “….“Rabbiniz size bu ağacı ancak, melek olmayasınız, ya da (cennette) ebedî kalacaklardan olmayasınız diye yasakladı.”
Ademin meleklerin kendisine secde ettiğini (saygı duyduğunu) bildiği halde onlar gibi olmaya çalışması akla uzaktır.
Ölümsüzlük ile ikna etmeye çalışması ise; onların ölümün olmadığı ahiret yurdu olan cennette değil, ölümün olduğu dünyada bir yerde bulunduklarının ispatıdır. Dolayısıyla onlar ahiret yurdu cennetten değil, dünyada kendilerine tahsis edilmiş bir yerden kovulmuşlardır.
Sorgulayan müslümanın, şeytanın cennette nasıl bulunabildiğini sorduğunda cevap gelmemesi bile uydurma rivayetleri çöp etmeye yeterlidir.
Ayetin doğru mealiyse;
Araf-20: “….Rabbiniz ikinizi şu ağaçtan ya iki melik(1) ya da iki ölümsüz olursunuz diye yasakladı.” dedi.”
(1) مَلِك(melik): Melik, sultan ve hükümdar demektir.
Yazılışları aynı olan bu kelimelerin melek değil “melik” olduğunu Taha-120. ayetin teyit etmesiyle anlarız. Bakalım;
Taha-120: “Sonra şeytan ona vesvese verdi. Dedi ki: “Ey Adem! Sana ölümsüzlük ağacını ve yok olmayan egemenlik(1) için yol göstereyim mi?
(1) مُلْكٌ(mülk): Saltanat, hükümdarlık, mülk, mülkiyet, iktidar, egemenlik.
Araf-20. ayette şeytanın Ademi kandırmak için kullandığı 2 iddiadan biri “melek olmalarını” sağlamaktı. Bu kelimeyi kıraat farkıyla “melik” olarak okuyanlar, Kur’anın anlamının kıraat farklıyla değiştiğini iddia eder.
Her iki kelime de aynı kökten türemedir. Fakat Allah Taha-120. ayette aynı olayı özetlerken, o kelimenin hakiki anlamını kazandırmak için yok olmayan kelimesini ekleyerek “yok olmayan egemenlik” ten bahsettiğini açıklamıştır.
Bu durumda Araf-20. ayette şeytan Ademi, melek olmakla değil; “yok olmayan egemenliğin sahibi melik” olmakla kandırmıştır.
Kıraat farkıyla metin tahrifi yapılamaz. Ancak anlam tahrifi yapılabilir. Ama Kur’an; kendi tefsir eden ve kıraat farklarını ortadan kaldıran bir kitaptır.
Ona hizmet etmekse şeref üstü şereftir.