Ahzab-40: “Muhammed içinizden herhangi birinin babası değildir; fakat Allah’ın rasulu ve nebilerin sonuncusudur. Allah, her şeyi en iyi bilendir.”
Reşad Halife’yi Allah rasulu kabul edenler; yukardaki ayetle nebiliğin son bulmasına rağmen Allah rasulluğunun son bulmadığını iddia ederler.
Ahzab-7. ayetteki hataya ilave olarak, onun son Allah rasulu olduğu iddiasını Ahzab-40. ayete dayandırmışlardır.
Önce Ahzab-7. ayet ile ilgili iddialarını hatırlayalım;
DELİL-1: REŞAD HALİFE ALLAH RASULU DEĞİLDİR. AHZAB-7: NEBİLERİN VERDİĞİ SÖZ NEDİR?
Allah rasulluğu ile nebilik birbirinden ayrılabilir misyonlar değildir. Bir kimse Allah rasulu olmuşsa mutlaka nebi de olmuştur.
Bu iki görevin birbirinden koparılması, müslümanları Kur’an dışı savrulmalara karşı savunmasız bırakmıştır. Kısaca bu misyonların ne olduğunu Kur’andan hatırlayalım;
ALLAH RASULU:
Maide-67: “Ey Rasul! Rabbinden sana indirileni tebliğ et….”
Nisa-136: “Ey iman edenler! Allah’a, rasulune ve rasulune indirdiği Kitaba ve daha önce indirilmiş kitaplara inanın…”
- Yukardaki ayet gereği Allah rasulune indirilen, “vahiydir”.
- Allah rasulu kendisine kitap verilendir.
- Rasulluk ve nebilik elbette aynı kişide toplanmıştır.
- Aralarındaki tek fark; Allah Rasulunun tüm sözleri vahiydir.
- Bu nedenle vahiy alırken kendi iradesi söz konusu değildir, kusursuz ve hatasızdır.
- Çünkü aldığı vahiy, Hicr-9. ayet gereği Allah korumasındadır.
- İşte bu yüzden tüm itaat emirleri nebiye değil, sadece vahiyden bahseden Allah rasulunedir.
NEBİ:
Bakara-136: “Deyiniz ki: “Biz Allah’a ve bize indirilene, İbrahim, İsmail, İshak, Yakup ve onların torunlarına indirilenlere, Musa, İsa ve nebilere Rablerinden verilmiş(1) olanlara inandık. Biz onların arasında herhangi bir ayırım yapmayız. Biz kendini Allah’a teslim etmiş olanlarız.”
(1): Enam-89: ” İşte onlar kendilerine Kitap, hüküm ve nebilik verdiğimiz kimselerdir…” ayeti gereği nebilere; nebiliğin yanında kitap ve hüküm verilmiştir.
Nebilere Kitap, hüküm ve nebilik verildiği bilgisini önemle aklınızda tutmanızı isteyeceğim sizden. Çünkü Ali İmran-81. ayetin hatalı meal edilmesine engel olan çok önemli bir bilgidir.
Bakara-213: “İnsanlar tek bir ümmet idi. Allah, nebileri müjdeciler ve uyarılarılar olarak gönderdi; ayrılığa düştükleri konularda insanlar arasında hükmetmek için onlarla birlikte hak olarak kitap indirdi...”
- Nebi, misyonu gereği vahiylerden hüküm çıkarandır.
- Nebi, çıkardığı hükümlerle insanlar arasında hükmedendir.
- Nebi de kendisine “kitap verilen” kişidir.
- Allah rasulunun kitabı ile nebinin kitabı, elbette aynı kitaptır.
- Nebi ile Allah rasul arasındaki fark; nebi kendi tercihlerini de söyler ve yapar. Her sözü vahiy değildir.
- Kendi iradesini kullandığından kusura ve hataya açıktır.
- Söz ve davranışlarının nakline Allah, koruma vaadi verMEmiştir.
- Bu nedenle nebiye tabi olunur, itaat değil.
Allah’ın açıklamalarına bakarsak göreceğimiz tek şey; “Her Allah rasulu nebi, her nebi Allah rasuludur.”
Dikkat ediniz; “Her rasul nebi, her nebi rasuldur.” demedim. Çünkü sadece rasul ifadesi, Kur’anda başka kişileri de işaret eder.
Dolayısı ile;
Ahzab-40: “Muhammed içinizden hiç birinizin babası değildir. Fakat Allah’ın rasulu ve nebilerin sonuncusudur…” ayeti gereği; “Muhammed, hem son nebi hem de son Allah rasuludur.”
Şahit olduğunuz üzere bu ayet, Reşad Halife’nin Allah rasulu olduğuna değil olmadığına delildir.